Περιγραφή
...Δεξιά και αριστερά του δρόμου, εξαπλώνονταν τα αγροκτήματα και η θέα των ανθισμένων δένδρων, ήταν η ανταμοιβή μας.
Το μάτι χάνονταν στο άσπρο και το ροζ, από τις αχλαδιές, τις μηλιές, τις δαμασκηνιέςκαι τις τζιρνικιές.
Ο κάμπος μοσχομύριζε και το αεράκι μετέφερε το χαρμόσυνο μήνυμα της άνοιξης, σε όλους εμάς, που χαρούμενοι και γεμάτοι ενέργεια, εφορμούσαμε για την μεγάλη μέρα.
Σε λίγο το κάρο σταμάτησε, κάτω από τις αχλαδιές μας, δίπλα από την αποθήκη του πατέρα.
Εγώ, πήδηξα βιαστικά από την καρότσα και βρέθηκα σκαρφαλωμένος στην τζιρνικιά, τρώγοντας τα καταπράσινα ξινά τζιρνίκια, που καλά-καλά δεν είχαν σχηματίσει, ούτε το κουκούτσι τους.