Bookstars :: Παλιά Βιβλία,Αρχαίοι Ελληνες Κλασικοί

Οι Τέσσαρες Φιλιππικοί - [Used]

Συγγραφέας: Δημοσθένης

Εκδόσεις: Φέξης Γεώργιος

Μετάφραση:Γκινόπουλου Νικ. Σ. Έκδοση:1911 Σελίδες:90 Καλή κατάσταση. Κιτρινισμένα φύλλα. Βιβλίο τσέπης

Αχαρνής - [Used]

Συγγραφέας: Αριστοφάνης

Εκδόσεις: Φέξης Γεώργιος

Μετάφραση: Μ.Α. Σελίδες:76 Πολύ καλή κατάσταση. Ελάχιστα σημειωμένο. Βιβλίο τσέπης

Βίοι Παράλληλοι Θησέας-Ρωμύλος 2.2 - [Used]

Συγγραφέας: Πλούταρχος

Εκδόσεις: Ζήτρος

Εισαγωγή-Περίληψη-Μετάφραση-Σχόλια: Ράπτης Γιώργος Αθ. Εκδοση:2008 Σελίδες:233-422 Πολύ καλή κατάσταση. Βιβλίο τσέπης.

Βίοι Παράλληλοι Θησέας-Ρωμύλος 2.1 - [Used]

Συγγραφέας: Πλούταρχος

Εκδόσεις: Ζήτρος

Εισαγωγή-Περίληψη-Μετάφραση-Σχόλια: Ράπτης Γιώργος Αθ. Εκδοση:2008 Σελίδες:7-232 Πολύ καλή κατάσταση Βιβλίο τσέπης

Ιων - [Used]

Συγγραφέας: Ευριπίδης

Εκδόσεις: Φέξης Γεώργιος

Μετάφραση:Δημητρακοπουλου Π. Σελίδες:88 Πολύ καλή κατάσταση. Ελάχιστα σημειωμένο. Βιβλίο τσέπης.

Οδύσσεια τ.Α (Α-Κ) - [Used]

Συγγραφέας: Ομηρος

Εκδόσεις: Ζαχαρόπουλος Σ.Ι.

Προλεγόμενα στο ομηρικό ζήτημα: Κορδάτος Γιάννης Εισαγωγή, μετάφραση, σχόλια: Σιδέρης Ζήσιμος Σελίδες:315 Καλή κατάσταση. Ελάχιστα κιτρινισμένα φύλλα. Βιβλίο τσέπης. Περιγραφή: Η αρχαία ελληνική ποίηση αρχίζει από την Ιλιάδα και την Οδύσσεια. Τα δυο αυτά μεγάλα έπη, θεωρούνται σαν η πρώτη "γραφτή" πηγή της ελληνικής ιστορίας. Κατά την αρχαία παράδοση, ποιητής τους είναι ο Όμηρος, που έγραψε και άλλα έπη που δεν σώθηκαν. Κανείς δεν ήξερε ποια ήταν η πατρίδα του και ποιοι ήταν οι γονείς του, γι'αυτό πλάστηκαν διάφοροι θρύλοι γύρω στο ζήτημα καταγωγής και της εθνικότητας του, που αντικαθρεφτίζονται στο γνωστό επίγραμμα: Επτά πόλεις μάρνανται σοφήν διά ρίζαν Ομήρου. Σμύρνη, Χίος, Κολοφών, Ιθάκη, Πύλος, Άργος, Αθήναι.

Αττικά - [Used]

Συγγραφέας: Παυσανίας

Εκδόσεις: Ζαχαρόπουλος Σ.Ι.

Εισαγωγή, μετάφραση, σχόλια: Παπαχατζής Νικόλαος. Σελίδες:360 Μέτρια κατάσταση. Ελάχιστα κιτρινισμένα φύλλα. Βιβλίο τσέπης. Περιγραφή: Οι γνώσεις μας για το πρόσωπο του Παυσανία είναι ελάχιστες και προέρχονται από το έργο του μόνο. Ο Παυσανίας έχει το νου του, όχι στη μορφή ενός καλλιτεχνικού έργου αλλά στο θέμα, στο μύθο του. Κατόρθωσε να συγκεντρώσει και να καταγράψει με άκρα ευσυνειδησία ένα πλήθος λαϊκών δοξασιών και πληροφοριών ανεκτίμητων για τη θρησκειολογική, τη μυθολογική και τη λαογραφική έρευνα. Ο Παυσανίας, βέβαια, γράφει σε μια γλώσσα που στην εποχή του δεν ήταν ζωντανή γι' αυτό και η έκφραση του είναι ιδιόρρυθμη και συχνά ασαφής. Επίσης η αγάπη του στις παρεκβάσεις κάνει συχνά στρυφνό το κείμενο του. Είναι όμως παρ' όλα αυτά πολύτιμος για την αρχαιολογική έρευνα πέρα από το γενικότερο ενδιαφέρον που παρουσιάζουν οι αφηγήσεις του για τους τόπους που περιηγήθηκε.