Αποδοχή των ανθρώπινων
αδυναμιών μας
Ποια να είναι άραγε η ψυχολογία του παίκτη και
ποια του τζογαδόρου; Ειδικά του δεύτερου. Μπορούμε
να ανακαλύψουμε τα χαρακτηριστικά της; Ειδικότερα
αν διαθέτουμε και εμείς ήδη κάποια χωρίς
να το γνωρίζουμε;
Νομίζω ότι θα ήταν υπεροπτικό να δηλώσουμε
ότι μπορούμε να περιγράψουμε την ψυχοσύνθεση του
ανθρώπου που ασχολείται με τα τυχερά παιχνίδια.
Κάθε άνθρωπος είναι από μόνος του ένα
ολόκληρο σύμπαν και εφόσον μιλάμε για άπειρο, δύσκολα
μπορούμε να τοποθετήσουμε ταμπέλες. Ίσως
είναι καλύτερα να αναλύσουμε το περιβάλλον, τις
συμπεριφορές, διαφορές που διακρίνουμε, ώστε μέσα
από αυτά να μπορέσουμε να αντιληφθούμε κάποια
που ίσως ήδη διαθέτουμε ώστε να τα διορθώσουμε.
Η ψυχοσύνθεση ενός τύπου ανθρώπου είναι αδύνατον
να περιγραφεί με ακρίβεια.
Το πιο απλό, ίσως το σημαντικότερο, εύκολα
διακριτό, που διαχωρίζει, εύκολα θα έλεγα, έναν
Παίκτη από έναν Τζογαδόρο είναι ο προγραμματισμός. Η
τήρηση δηλαδή του προγράμματος που από πριν έχει
ορίσει. Γιατί όμως;
Ο κόσμος των τυχερών παιχνιδιών ζει εις βάρος
των τζογαδόρων επενδύοντας στην απληστία τους
για να πουλήσει πολλά και διαφορετικά προϊόντα.
Δηλαδή στην πώληση μέσω της προβολής, της εντύπωσης.
Στις υπεραγορές προϊόντων δεν γίνεται ή είναι
δύσκολο να πας να αγοράσεις ένα προϊόν χωρίς να
παρασυρθείς και να αγοράσεις και κάτι άλλο που σου
είναι άχρηστο.
Στον κόσμο βέβαια των σούπερ μάρκετ, απλώς
μπορείς να πάρεις κάτι άχρηστο, για εσένα, και
αργότερα να το πετάξεις.
Στον κόσμο όμως των τυχερών παιχνιδιών,
αυτό το παραπάνω μπορεί να σε διαλύσει, να
καταστρέψει οικογενειακούς προϋπολογισμούς και
σχέσεις.
Η πιστή τήρηση, της από πριν γραμμένης λίστας
με τα ψώνια, μπορεί να σώσει την κατάσταση στα
σούπερ μάρκετ όπως και στα τυχερά παιχνίδια.
Μην κάνετε τίποτα, μην ποντάρετε τίποτα,
αν δεν έχετε σχεδιάσει από πριν όλα τα βήματα
που θα ακολουθήσετε.
Ο κόσμος των τυχερών παιχνιδιών, για
τους μόνιμους πελάτες τους, είναι καταρχάς
ένας επικίνδυνος κόσμος και μετά το οτιδήποτε
άλλο, όπως ένας κόσμος για διασκέδαση,
ενασχόληση, χόμπι ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο
προωθούν οι εταιρείες για να προσελκύσουν
πελάτες ή σκέφτονται οι εξαρτημένοι για να
νιώθουν καλύτερα.
Πρέπει να έχουμε πρόγραμμα, λίστα.
Ακόμα και αυτός που από πριν έχει γράψει την
λίστα του, η οποία έχει χρονική σταθερότητα,
έχοντας μέσα ό,τι φαινομενικά τζογαρίστικο υπάρχει,
μπορεί να θεωρηθεί Παίκτης και όχι Τζογαδόρος.
Παράδειγμα: 1) θα ρίξω ένα δελτίο αξίας μέχρι
10 ευρώ με τα ίδια νούμερα με το δελτίο που θα βρω
πεταμένο έξω από το καλαθάκι του πρακτορείου.
2) Θα κοιτάζω τα νούμερα σε κάποιο αριθμολαχείο
και θα ποντάρω 5 ευρώ στα νούμερα που θα με
εμπνεύσουν περισσότερο.
3) Θα αγοράσω το λαχείο
αυτό που θα φαίνεται πιο μόνο του στην ντάνα που
τα έχει ο λαχειοπώλης.
Αν και η έμπνευση, τα γούρια, οι δεισιδαιμονίες,
συνήθως χαρακτηρίζουν τον τζογαδόρο, ο συγκεκριμένος
άνετα μπορεί να καταταχθεί στους παίκτες
διότι έχει πρόγραμμα και το τηρεί.
Αν καταφέρετε να τηρήσετε αυτό τον απλό κανόνα,
γράφω λίστα και την τηρώ, έχετε κερδίσει
και ίσως να μην χρειάζεται να διαβάσετε το
υπόλοιπο αυτό βιβλίο.
Τηρούμε λοιπόν την λίστα και το κάθε
πότε θα την αλλάζουμε, αν χρειάζεται.
Αν την αλλάζουμε κάθε μέρα θα χαθεί η σταθερότητα,
το όφελος της επανάληψης. Μπορούμε λοιπόν
να ορίσουμε κάθε πόσες επαναλήψεις θα
καθόμαστε να κάνουμε αλλαγές, αν χρειάζεται
βέβαια να κάνουμε. Να είναι τουλάχιστον 10 οι
επαναλήψεις πριν την οποιαδήποτε αλλαγή.
Μόνο με πρόγραμμα μπορούμε να επιβιώσουμε
στον επικίνδυνο κόσμο των τυχερών παιχνιδιών.
Βέβαια από την άλλη, στη ζωή μας, τίποτα δεν
μπορεί να χαρακτηριστεί ως μη επικίνδυνο.
Η ζωή, το Σύμπαν, επενδύει, το κάνει καλά, στην
διάλυση και επανασύνδεση της ύλης ώστε να
συνεχίζεται αυτός ο αθάνατος, θεϊκός τρόπος, που
δημιουργεί όλο αυτό το όμορφο που είναι γύρω μας.
Τη ζωή.
Αθάνατη και απόλυτα ασφαλής είναι μόνο η συ?
γκεκριμένη διαδικασία και όχι οι προσωρινές μορφές
των συστατικών που συνεχώς ανακατεύει.
Οι μορφές που δημιουργούνται από αυτή την
διαδικασία μόνο στην απόλυτη ασφάλεια δεν θα ήταν
λογικό να επενδύουν.
Ακόμα και η επιλογή της πιο ασφαλούς κα?
τάστασης που μπορούμε να επιλέξουμε, έτσι θα νομίζαμε
τουλάχιστον, όπως το να κλειστούμε σε έναν
απόλυτα αποστειρωμένο περιβάλλον, έχει τα ρίσκα
του.
Τέτοιας μορφής περιβάλλοντα είναι πάρα πολλά.
Οικονομικά, κοινωνικά και άλλα.
Αυτός δηλαδή ο συντηρητικός που δεν θέλει να
κάνει την οποιαδήποτε μορφής επένδυση, που κοιτά
μόνο το μεροκάματο του και το πως να κάνει οικονομία
ή που νομίζει ότι μπορεί να μπει η λέξη «εγγυημένη»
πριν την λέξη «επένδυση, τοποθέτηση, κίνηση,
κατάθεση», έχει βάλει το χέρι του και έχει τραβήξει
και αυτός τον κλήρο του. Χωρίς να το έχει κατανοήσει
έχει επιλέξει μια μορφή ρίσκου.
Μπορεί άνετα να φαλιρίσει και έτσι, διότι η ζωή
δεν μπορεί να μπει σε καλούπια.
Όλοι λοιπόν σε αυτή τη ζωή, όποιες και αν είναι
οι επιλογές μας, παίρνουμε τα ρίσκα μας.
Ακόμα και ο πιο συνετός παίκτης, που έχει
και τηρεί τα προγράμματα του, τις λίστες του,
παίρνει τα ρίσκα του.
Ο σκοπός μας λοιπόν είναι όχι να μην ρισκάρου?
με καθόλου, αυτό είπαμε δεν μπορεί να γίνει, αλλά
να το κάνουμε με πρόγραμμα, με λογική και με συναίσθημα.
Αν δεν ισορροπούν αυτά τα δύο καθώς εκτελούμε
το πρόγραμμα, κάποιο από τα δύο θα μας παρασύρει
έξω από την τακτική μας και τον στόχο μας.
Αν αποδίδει, λογική, αλλά δεν καλύπτει καθόλου
συναίσθημα, δεν θα κρατήσει πολύ.
Θα σας προδώσει.
Δηλαδή, αν από κάποιο βαρετό παιχνίδι έχετε
μαζέψει με σοβαρότητα ένα ποσό αλλά το παιχνίδι
δεν σας καλύπτει και το συναίσθημα, πιθανότατα
κάποια στιγμή θα βρεθείτε σε αδυναμία, επειδή θα
είστε σε κέρδος και στη σφαίρα μιας ψευδούς
ασφάλειας και θα περάσετε, παραβαίνοντας την
τακτική που ήσασταν, σε κάποιο παιχνίδι πιο όμορφο
και επιθετικό, με αποτέλεσμα όχι μόνο να σας πάρει
τα υπάρχων κέρδη αλλά και μερικά ακόμα.
Το ίδιο και ανάποδα. Αρκετά πιο επικίνδυνο
από το προηγούμενο.
Αν καλύπτετε μόνο το συναίσθημα, χωρίς λογική,
έχετε βουτήξει στα βαθιά και χωρίς φραγμούς.
Με αυτό τον απόλυτα συναισθηματικό τρόπο, θα σας
καταβροχθίσει το θηρίο που λέγεται τζόγος και όχι
μόνο για μια φορά. Θα σας δαγκώνει, θα σας ξανά
δαγκώνει, θα σας μασάει ασταμάτητα.
Δεν γίνεται να γίνεις Παίκτης λοιπόν αν δεν είσαι
και λίγο φιλόσοφος. Οι τζογαδόροι ενεργούν
περισσότερο συναισθηματικά. Αν δεν μπορείς να
κοιτάζεις συνεχώς την πραγματικότητα αλλά μόνο
αυτό που σου ορίζει το συναίσθημα, η πίστη,
παράτησε το.
Με ένστικτα, με δεισιδαιμονίες, με γούρια και
με ό,τι άλλο υπερφυσικό μπορείς να φανταστείς δεν
γίνεται δουλειά. «Την πάτησες».
Παράδειγμα.
Μελετώ αρκετά συχνά την ψυχολογία του
τηλεοπτικού παιχνιδιού με τις βαλίτσες, κουτιά.