ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Όλα ξεκίνησαν όταν ήσουν μικρό παιδί και άρχισες να καταλαβαίνεις ότι ήσουν αγόρι και ότι ο πατέρας σου σε αγαπούσε πολύ. Παρά το γεγονός ότι είχε ακόμα δυο κόρες, ο πατέρας σου συμπεριφερόταν σαν να ήσουν ο μοναχογιός.
Γεννήθηκες την 1η Ιανουαρίου αλλά σε γράψανε στο ληξιαρχείο στις 2 του μηνός που δεν ήταν αργία. Ο ληξίαρχος δεν κατάλαβε τι του έλεγε η μητέρα σου και σε έγραψε στα κιτάπια του δημοτολογίου ότι γεννήθηκες στις 2 του μηνός αντί του σωστού που ήταν 1η.
Γεννήθηκες ούτως ή άλλως ένας Αιγόκερως, κάτω από τον αστερισμό που διαπνέεται από παρορμητισμό αλλά κουβαλάει και το χειμερινό ηλιοστάσιο με την ατέλειωτη νύχτα του, είσαι το δέκατο ζώδιο, που αντιπροσωπεύει, λένε, το Χρόνο και την Ανάγκη, που δουλεύει σκληρά για να πετύχει τους στόχους και τις φιλοδοξίες του.
Έχεις ψυχραιμία, μπορείς να επαναφέρεις την τάξη, να κρατήσεις τις ισορροπίες, είσαι ένας πρακτικός άνθρωπος που βλέπει τη Γη σαν τη μοναδική πατρίδα του, πατάς γερά τα πόδια σου πάνω στο χιλιομπαλωμένο φλοιό του πλανήτη μας, όπως έχει καταλήξει
σήμερα μετά από χιλιάδες χρόνια ποδοβολητών και
ανακατατάξεων.
Θα μπορούσες να είσαι ακόμα και γεωλόγος αλλά
εσύ επέλεξες το επάγγελμα του λογιστή. Έχεις πολ-
λά ελαττώματα και, καταρχήν, είσαι πολυέξοδος αφού
μπορείς να ξοδέψεις όλα τα χρήματά σου για ανέσεις
και διασκέδαση, με δυο λόγια είσαι ασύμφορος τύπος
που δεν κάνει εκπτώσεις.
Το χειρότερο απ’ όλα ωστόσο είναι το δόγμα σου
ότι εσύ είσαι σωστός και ότι οι άλλοι δεν χαμπαριά-
ζουν. Όταν οι απόψεις σου είναι από αυτές τις κολ-
λημένες δεν ακούς κανέναν άλλον. Οι φιλοδοξίες σου
μπαίνουν στην πρώτη γραμμή, είσαι ο εαυτούλης σου.
Στα λέω όλα αυτά γιατί διάβασα το βιβλίο που σε
αφορά, αυτό που γράφτηκε για την εγκληματική σου
δράση και που τώρα σε πονάει, ούτε να το δεις δεν
αντέχεις, πόσο μάλλον να το διαβάσεις. Έχεις κατα-
λάβει ότι είσαι ένας πρώην κατάδικος, ο οποίος μπή-
κε στη φυλακή γιατί ήθελε να γίνει βουλευτής χρησι-
μοποιώντας όλα τα μέσα; Δε γνώριζες ότι τα νόμιμα
μέσα είναι μια επίφαση, καθώς οι βουλευτές είναι γό-
νοι πολιτικών καριέρας και ασκούν το επάγγελμα πα-
τροπαράδοτα ή έχουν πολλά λεφτά και κάνουν το κέφι
τους;
Εσύ είσαι γόνος ενός φορτοεκφορτωτή του λιμα-
νιού που ήθελε να έχει ένα παιδί, το αγόρι του, δηλαδή
εσένα και όχι τα άλλα δυο θηλυκά, τις αδελφές σου.
Σε φρόντιζε πολύ ο πατέρας σου, δε σε άφησε ποτέ με
κάποιο απωθημένο, σου αγόραζε όλα τα παιχνίδια που
ζητούσες όταν ήσουν παιδί, μα και μετά όταν έγινες
παλικάρι τα ίδια δεν έκανε;
Ο πατέρας σε χάλασε πολύ γιατί δεν σε άφησε ούτε
μια στιγμή να πας, τα καλοκαίρια έστω, να εργαστείς
λίγο για να βγάλεις δικά σου χρήματα, σου έδινε πά-
ντα αυτός. Πού ακούστηκε στη φτωχική κοινωνία της
Αμφιλοχίας ο γιος του καραγωγέα, ο Αντώνης, να κάνει
διακοπές όλο τον Ιούλιο στην κοντινή Λευκάδα μαζί με
ευκατάστατους τύπους;
Σε έβαλε ο πατέρα σου να πατάς σε δυο βάρκες,
με το ένα πόδι στη φτώχεια και το άλλο σε ένα δήθεν
πλούσιο περιβάλλον με δήθεν πολιτισμένο κόσμο. Σε
βόλεψε μέσα στο μικροαστισμό, με αποτέλεσμα να μην
είσαι από εκείνους που πιστεύουν ότι η πολιτική είναι
η έκφραση μιας ιδεολογίας αλλά την έμαθες ως προσω-
πική υπόθεση, υπόθεση προσωποπαγών απόψεων και
προσπορισμού χρήματος. Να ενεργείς δίχως κόπο και
να έχεις οικονομικά αποτελέσματα προς όφελός σου.
Για τους λόγους αυτούς έφτασες ως εδώ. Απορώ
που δεν έχεις ακόμα βγάλει κουβέντα από το στόμα
σου, να πεις κάτι, να αμυνθείς. Καταλαβαίνω ότι μετά
από όλα όσα έχεις περάσει, έχεις αποκτήσει εμπειρίες
και πλέον κρατάς το στόμα σου κλειστό. Ξέρω γιατί
με ανέχεσαι και δεν μου σπας το κεφάλι, γιατί είμαι ο
θείος σου και αυτός που τώρα σου συμπαραστέκεται.
Που σήμερα, μετά το βούκινο που έγινες για την ποτα-
πή σου δράση, δεν σε ανέχεται όλη η κοινωνία της Αμ-
φιλοχίας, σε βλέπει με μισό μάτι. Μόνο εγώ σε βλέπω
στα μάτια.
Σε θυμάμαι, μικρέ μου, σε θυμάμαι. Από τα χρόνια
του Γυμνασίου ήθελες να είσαι ο αρχηγός της παρέας,
ήθελες να ξεχωρίζεις, γιατί αυτό σου έμαθε ο πατέρας
σου και αδελφός μου, γιατί ο πατέρας σου σε ήθελε ξε-
χωριστό άνθρωπο των γραμμάτων με τρανταχτό όνομα
στην κοινωνία. Αυτό που δεν ήταν ο ίδιος. Ήθελε μέσα
από σένα να γίνει κι αυτός κάτι η κάποιος.
Τελικά, μικρέ μου, ένας λογιστή έγινες με κόπους
και θυσίες όταν τελείωσες τη λογιστική στο ΤΕΙ. Στο
οποίο όταν είχες περάσει μετά τις πανελλαδικές εξε-
τάσεις και ο πατέρας σου διάβασε το όνομά σου στους
καταλόγους που είχαν αναρτηθεί στο Λύκειο, έστησε
ολόκληρη γιορτή. Θυμάσαι;
«Επιστήμων της λογιστικής» κραύγαζε ο άμοιρος
και κέρναγε κρασί, από το καλό, όλους τους συμπο-
λίτες που βρέθηκαν στο γλέντι σκορπώντας ματσάκια
από χαρτονομίσματα στους περιπλανώμενους τσιγγά-
νους μουσικούς, που έτυχε εκείνη την ημέρα να περ-
νούν κοντά από το σπίτι σου. Αυτός σε χάλασε, σε
έκανε μαντάρα, ο προσανατολισμός σου αλλοιώθηκε,
πήραν τα μυαλά σου αέρα. Ενός κακού μύρια έπονται,
Αντώνη μου.
Να μ’ ακούς εμένα, Αντωνάκη, ένας αμόρφωτος άν-
θρωπος είμαι που ωστόσο με έχει διδάξει η δασκάλα
η ζωή, ένας ναύτης που έμαθε τον κόσμο ταξιδεύοντας
με γκαζάδικα.
Αυτή είναι η ιστορία σου, Αντώνη, αυτή που την
έκανε βιβλίο η Λουκία. Να τη διαβάσεις την ιστορία
σου, μην τη φοβηθείς!
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΦΙΛΟΧΙΑ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Δεν ήταν ο Καβάφης που τον συγκλόνιζε. Ήταν η συνήθειά του να μπλέκει την ιστορία με την πραγματικότητα. Η Ιθάκη του θύμιζε τον Οδυσσέα και μόνο για το λόγο αυτό την αποδεχόταν. Αν πάλι πει κανείς ότι είχε διαβάσει την Οδύσσεια, θα έπεφτε έξω. Διάβαζε επιφανειακά, για να μπορεί στον κύκλο των ανθρώπων που συναναστρεφόταν να δείχνει ότι κάτι ξέρει, ότι βρίσκεται εντός του πνεύματος, ότι είναι κι αυτός πνευματικός άνθρωπος.
Στην πραγματικότητα, δε γνώριζε καθόλου τον πνευματικό άνθρωπο ούτε, ουσιαστικά, το πνεύμα. Δεν γνώριζε καν τη θρησκευτικότητα του πνεύματος έτσι όπως αποδόθηκε στην κλασική Ελλάδα και έτσι όπως πέρασε αργότερα μέσω του Χριστιανισμού, με την άπλετη χρησιμοποίηση του Πλάτωνα καθώς χρειαζόταν μια ιδεολογία για να επικρατήσει.
Όταν μιλούσε για τον Πολιτεία του θείου Πλάτωνα, μιλούσε με πάθος για τις αρχές που έθετε προκειμένου να χτίσει την ιδανική του Πολιτεία. Στο καφενείο που πίναμε τσίπουρα, γιατί τώρα σας αφηγούμαι την αρχική ιστορία του Αντώνη, του είπα μια μέρα ότι καλός είναι ο Πλάτωνας, όταν όμως τον διαβάζει κανείς γνωρίζοντας τις συνθήκες της εποχής εκείνης και όλες, μα
όλες, τις σκοπιμότητες που έκρυβαν οι πράξεις τότε.
Βλέπετε αυτός, ο Αντώνης από την Αμφιλοχία, είχε
κατά νου γενικώς και αορίστως τα ιδανικά πράγματα
και δεν ήθελε να βάλει στο νου του ότι τα ιδανικά δεν
είναι στάσιμα, ότι χρειάζονται αγώνες προκειμένου να
υλοποιηθούν. Αλλά και πάλι έθετα, γιατί είχα ανάγκη
να μιλήσω, το θέμα του μοναδικού θεού του Πλάτωνα
και πώς τον αντιλαμβανόταν. Του έλεγα ότι θα πρέ-
πει να κατανοήσει καλύτερα τη θέση του στο θέμα του
θεού για να τον προσεγγίζει και φιλοσοφικά. Δεν είναι
δηλαδή ένας απλοϊκός σημερινός πιστός, ο οποίος δέ-
χεται δίχως συζήτηση την ύπαρξη θεού, αλλά εξετάζει
το θέμα με την χρήση της λογικής. Και δεν αναφερόμα-
στε σ΄ έναν απλό φιλόσοφο αλλά σε έναν πολύ μεγάλο
στοχαστή. Αυτά όμως για τον Αντώνη ήταν, στην καλυ-
τέρα των περιπτώσεων, «κουβέντες για πονοκέφαλο»
όπως έλεγε.
Ρούχα από ιταλικές φίρμες, μαλλί κουρεμένο στη
μόδα, φορητό υπολογιστή στο σακίδιο και ακριβά
αντρικά αρώματα πάνω στο πρόσωπό του, στο λαιμό
και στις μασχάλες. Από λεφτά ελάχιστα αλλά έκανε
το σκατό του παξιμάδι, που λέει ο λόγος, προκειμένου
να τα αγοράζει κάθε φορά. Εργαζόταν σε μια εταιρεία
εκδοτική ως λογιστής, έχοντας τελειώσει την αντίστοιχη
σχολή του ΤΕΙ Θεσσαλονίκης, αλλά διάβαζε ακατάσχε-
τα ό,τι του έπεφτε στα χέρια και ιδιαίτερα τα βιβλία
που εξέδιδε η εταιρεία του για να μαθαίνει λέξεις. Μά-
λιστα, όταν ήταν ημέρα καταβολής των ποσοστών των
συγγραφέων, δε σταματούσε ούτε μια στιγμή να τους
αναφέρει αποσπάσματα από τα βιβλία τους επιχειρώ-
ντας να φανεί αντάξιος ως κριτικός, άσχετα αν αρκετές
φορές έλεγε άρες μάρες κουκουνάρες!
Ε, λοιπόν, αυτό ήταν το πρόβλημα του Αντώνη. Διά-
βαζε με αυτόν τον άναρχο και μη συστηματικό τρόπο,
για να βρίσκεται μέσα στα πράγματα. Αριστερούλης
όταν επρόκειτο για τέτοια ανάγκη αλλά και δεξιού-
λης όταν το επέβαλλαν οι συνθήκες. Φιλόδοξος και
ονειροπαρμένος.
Κάποτε, στα τριάντα εννιά του χρόνια, γνώρισε
έναν πολιτικό. Τον σαγήνευσε ο τρόπος που μιλούσε,
τα προνόμια που είχε αλλά και τα πολλά τυχερά. Αυτό
ήταν. Έβαλε πλώρη για βουλευτής! Πρώτα εντάχθηκε
ως εθελοντής στο γραφείο του πολιτικού. Στη συνέχεια
έδειξε καθολική αφοσίωση, με αποτέλεσμα στα μάτια
του πολιτικού να μοιάζει με τυφλό όργανό του δίχως
άποψη. Ένας υπάκουος άνθρωπος για όλες τις δου-
λειές. Μήπως τέτοιους δεν θέλουν οι πολιτικοί;
Έκανε πάρτι στο σπίτι του, Ιανουάριος ήταν, για
να γιορτάσει τα γενέθλιά του. Έκλεινε τα σαράντα. Ο
πολιτικός ήρθε δίχως δώρο στα χέρια. Αυτό στεναχώ-
ρησε τον Αντώνη που, μεταξύ άλλων, ήταν και συμφε-
ροντολόγος. Αλλά όταν ο κ. Κώστας, ο πολιτικός, του
είπε ότι θα του ανακοινώσει το δώρο του, το μυαλό του
πήγε στα χρήματα.