- Κάποιος με έκλεισε με το αμάξι. Βγάλτε μία ανακοίνωση από τα
μεγάφωνα να έρθει να το πάρει.
- Ηρεμήστε κύριε. Εδώ είναι το λογιστήριο. Απευθυνθείτε στο
φύλακα του χώρου στάθμευσης.
- Πού είναι αυτός;
- Μα φυσικά στο πόστο του, στο χώρο στάθμευσης.
- Εγώ δεν είδα κανέναν εκεί.
- Είναι ένας κοντός αδύνατος με φαλάκρα.
- Δεν πρόσεξα τέτοιο άνθρωπο.
- Σε ποιον πληρώσατε κύριε εισιτήριο για να αφήσετε το αυτοκίνητό
σας;
- Μα δεν πλήρωσα εισιτήριο.
Η λογίστρια πήρε τον άλλο της εαυτό που κουβαλούσε πάντα μαζί
και κάνοντας τα τακούνια να υποφέρουν περπάτησε με δυσκολία,
σαν να φορούσε τρία σωσίβια σαμπρέλες, μέχρι το χώρο
στάθμευσης. Αντίκρισε μία εικόνα αναρχίας. Το ένα αυτοκίνητο
σφήνα στο άλλο και ο φύλακας άφαντος. Από μπροστά της πέρασε ο
Σταύρος ο κτηνίατρος του ζωολογικού κήπου που μόλις είχε κατέβει
από το ταπεινό μηχανάκι του.
- Μήπως είδες το Γιαννάκη;
- Εγώ; Τι σχέση έχω μαζί του;
- Εσύ του άφηνες το παλιό σου αυτοκίνητο.
- Γιατί ρωτάς; είπε ενοχλημένος.
- Δεν βλέπεις ότι ο χώρος στάθμευσης θυμίζει ξέφραγο αμπέλι; Να
του έτυχε τίποτα και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη θέση του ή
ίσως δεν ήρθε καθόλου σήμερα;
- Τώρα που το λες έχω την εντύπωση ότι ούτε εχθές τον πήρε το μάτι
μου.
- Λες να έπαθε κανένα κακό;
- Εγώ σας τα έλεγα ότι ο τύπος κούναγε την αχλαδιά. Θα κλέφτηκε
με τον αγαπημένο του και θα ταξίδεψαν σε καμιά μακρινή χώρα να
παντρευτούν και να χαρούν ελεύθερα τον έρωτά τους.
- Μην γίνεσαι αισχρός. Θα πάω να ρωτήσω τη γραμματέα αν πήρε
άδεια και δεν το μάθαμε.
- Ο Γιαννάκης άδεια; Κάποιος φούρνος θα γκρεμίστηκε.
Η περιέργεια της λογίστριας αποδείχτηκε κινητήρια δύναμη ικανή να
ωθήσει το υπέρβαρο σώμα της μέχρι το γραφείο της γραμματέας.
- Ξέρεις ότι ο Γιαννάκης δεν ήρθε σήμερα στη δουλειά;
- Σκοτίστηκα.
- Δηλαδή απουσιάζει χωρίς άδεια;
- Άδειες, μισθός, λοιπά διοικητικά θέματα του Γιαννάκη ανήκουν
στις αρμοδιότητες του δήμου, όπως γνωρίζεις πολύ καλά και εσύ.
Είναι υπάλληλος του δήμου, όχι δικός μας.
- Το ξέρω, δεν έβγαλα ποτέ κατάσταση μισθοδοσίας για αυτόν αλλά
αν πήρε άδεια δεν θα έπρεπε να μας είχε ενημερώσει ο ίδιος
προφορικά ή ο δήμος επίσημα;
- Ο Γιαννάκης είναι πιο παράξενος και από στριμμένη πεθερά που
περνά κλιμακτήριο, πιο σκοτεινός και από μαύρη τρύπα στα έσχατα
του σύμπαντος. Όσο για τις υπηρεσίες του δήμου είναι μεγάλο
κωλοχανείο. Αυτή η δήμαρχος ενδιαφέρεται μόνο για άντρες τους
οποίους αλλάζει σαν τα πουκάμισα και για να πάρει καμιά μίζα από
τα δημόσια έργα.
- Όσο περίεργος και αντιπαθητικός κι αν είναι ο Γιαννάκης δεν
μπορείς να μην παραδεχτείς την τυπικότητά του στη δουλειά. Ποτέ
δεν έλειψε χωρίς να ειδοποιήσει, για την ακρίβεια ποτέ δεν έλειψε
γενικά. Έτσι μόνος όπως ζούσε δεν υπάρχει κάποιος να μας
ειδοποιήσει αν αρρώστησε.
- Πες μας τώρα ότι νοιάζεσαι και για την υγεία του Γιαννάκη.
- Σκασίλα μου μεγάλη. Απλά με τρώει η περιέργεια γιατί δεν ήρθε
στη δουλειά. Ο κτηνίατρος είπε ότι κλέφτηκε με τον εραστή του.
Εγώ όμως δεν τον έχω για τέτοιο. Είμαι σίγουρη ότι ανήκει σε
κάποια παραθρησκευτική οργάνωση.
- Τον άκουσες ποτέ να μιλά για την εκκλησία;
- Όχι επειδή από τις οργανώσεις τους απαγορεύουν να ανοίγουν
συζήτηση με άγνωστους για αυτά τα θέματα.
- Ο Γιαννάκης δεν ανοίγει κουβέντα ποτέ με κανέναν για
οποιοδήποτε θέμα. Όπως σου είπα είναι σκοτεινός σαν τον πυθμένα
της αβύσσου.
- Εγώ όμως θα σκάσω αν δεν ανακαλύψω γιατί δεν ήρθε στη
δουλειά. Να πάμε στο σπίτι του.
- Δεν δήλωσε διεύθυνση μόνιμης κατοικίας.
- Έχεις το τηλέφωνό του;
- Τώρα που το λες νομίζω ότι ο διευθυντής είχε ζητήσει από όλους
μας να αφήσουμε έναν αριθμό τηλεφώνου σε περίπτωση έκτακτης
ανάγκης.
Η γραμματέας έψαξε στα τεφτέρια της με σπουδή αρχαιολόγου που
ανακαλύπτει τα πρωτότυπα των χαμένων ευαγγελίων και πράγματι
βρήκε έναν τηλεφωνικό αριθμό δίπλα στο όνομα του Γιάννη
Γιαννάκη.
- Είναι σταθερό. Μα δεν έχει κινητό αυτός ο άνθρωπος;
- Θα καλέσεις;
- Μείνε να ακούσεις τι θα πει.
Η γυναίκα τηλεφώνησε αλλά δεν ήταν η φωνή του Γιάννη εκείνη
που ακούστηκε να λέει:
- Γραφείο τελετών. Πώς μπορώ να σας εξυπηρετήσω;
- Εεε.. Ψάχνω το Γιάννη Γιαννάκη.
- Νεκρό ή ζωντανό;
Αφού ξεκαθαρίστηκε ότι ο τηλεφωνικός αριθμός ήταν προϊόν είτε
λάθους είτε κακόγουστης φάρσας του Γιάννη, η γραμμή έκλεισε και
η αναζήτηση για τον φύλακα του χώρου στάθμευσης επέστρεψε στο
μηδέν.
- Θα ενημερώσω το διευθυντή, αποφάσισε η γραμματέας και μόλις
σουλουπώθηκε λιγάκι μπροστά στον τόσο άσπλαχνα αντικειμενικό
με τις ρυτίδες της καθρέφτη χτύπησε την πόρτα του γραφείου του.
- Συγνώμη που ενοχλώ κύριε διευθυντά αλλά στο χώρο στάθμευσης
επικρατεί χάος.
- Γιατί; Πού είναι αυτός ο κοιμισμένος ο Γιαννάκης;
- Άγνωστο. Μάλλον δεν εμφανίστηκε καθόλου σήμερα. Ίσως ούτε
και εχθές.
- Χωρίς να ειδοποιήσει; Τι νομίζει ότι είναι εδώ, τα χωράφια του
πατέρα του;
- Τηλεφώνησα σε ένα νούμερο που μας έχει αφήσει όμως βγήκε
άλλος αντί άλλου.
- Τουλάχιστον θα έρθει αύριο;
- Δεν ξέρω, ακούγονται πολλά.
- Όπως;
- Άλλοι λένε ότι είναι ομοφυλόφιλος και το έσκασε με το φίλο του
στην κεντρική Ευρώπη, άλλοι ότι μπλέχτηκε σε παραθρησκευτική
ομάδα και κλείστηκε καλόγερος σε παλαιοημερολογίτικο
μοναστήρι.
- Ακόμα και τα πλέον προχωρημένα έργα του πιο τολμηρού
συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας θα ώχραιναν και θα έμοιαζαν
πιο βαρετά και από τη στήλη των φαρμακείων μπροστά στα σενάρια
που σκαρφίζεστε. Γιατί να μην συμβαίνει κάτι πιο απλό; Για
παράδειγμα προχώρησε σε επέμβαση μεταμόσχευσης μαλλιών και
ντράπηκε να μας το πει.
- Αυτό σημαίνει ότι θα γυρίσει σύντομα.
- Λογικά.
- Κι αν δεν επιστρέψει ποτέ κύριε διευθυντά;
- Τι έχεις στο μυαλό σου;
- Κάποτε ο Γιαννάκης μου εκμυστηρεύτηκε ότι αγοράζει μανιωδώς
λαχεία. Υποστήριξε πως αν κέρδιζε την επόμενη ημέρα δεν θα
ξαναέρχονταν στη δουλειά. Αν μάλιστα συνέβη όντως αυτό ίσως ναέφυγε μακριά, από τη στιγμή κιόλας που γνωρίζουμε ότι δεν έχει
παιδιά-σκυλιά.
- Αρνούμαι να δεχτώ κάτι τέτοιο. Δεν είναι δυνατόν να έπιασε λεφτά
στο λαχείο αυτός ο αποτυχημένος και εμείς με τόσα πτυχία να
δουλεύουμε εδώ με τις πάπιες και τις αρκούδες για πενταροδεκάρες.
Αυτόν τον βλέπει η τύχη και το βάζει στα πόδια.
- Τότε μας απομένει μόνο το ενδεχόμενο του ατυχήματος.
- Κάτι τέτοιο το δέχομαι με πολύ μεγαλύτερη ευκολία (και
ευχαρίστηση σκέφτηκε αλλά δεν τόλμησε να ξεστομίσει) παρά να
κέρδισε χρήματα.
- Σε κάθε περίπτωση πιστεύω πως πρέπει να ειδοποιηθεί η
αστυνομία ώστε να τον εντοπίσει.
- Εννοείς από τους συγγενείς του;
- Αν δεν υπάρχουν τέτοιοι η ενημέρωση οφείλει να γίνει από εσάς.
Αναλογιστείτε να βρεθεί το πτώμα του σε κανένα μήνα στο σπίτι του
ή πεταμένο στα σκουπίδια και να πούνε τα κανάλια ότι δεν
αναζητήθηκε ούτε από τη δουλειά του από όπου απουσίαζε όλο αυτό
το διάστημα αδικαιολόγητα. Θα ήταν καταστροφικό για την καριέρα
σας κύριε διευθυντά.
- Με έπεισες, συμφώνησε ο διευθυντής με το μυαλό στη θέση του
διοικητή στο λιμάνι της πόλης, αξίωμα σαφώς πιο χρυσοφόρο σε
σχέση με εκείνο του διευθυντή στον ζωολογικό κήπο.
- Θα περιμένω λίγες ημέρες και αν αυτός ο κοντός σκελετός δεν
εμφανιστεί εν τω μεταξύ, θα ενοχλήσω την αστυνομία. Από εσένα
θέλω να ετοιμάσεις μία επίσημη επιστολή προς το δήμο.
- Τι θα αναφέρει;
- Αίτηση τοποθέτησης φύλακα στο χώρο στάθμευσης του
ζωολογικού κήπου.
Υπάρχουν στιγμές στην ζωή κάθε ανθρώπου που πιστεύει ότι τα
πράγματα δεν μπορούν να γίνουν χειρότερα. Όμως έχει άδικο. Μία
τέτοια φάση βίωνε ο Γιάννης καθισμένος στο παγκάκι. Φτωχός,
άνεργος, άσχημος, κοντός και αδύνατος, χωρίς φίλους ή κοπέλα,
χωρίς μόρφωση, χωρίς να γνωρίζει κάποια τέχνη, χωρίς όνειρα,
ελπίδες, φιλοδοξίες. «Υγεία να έχεις και όλα θα πάνε καλά παιδί
μου» έλεγε η μητέρα του με την οποία έμεναν ακόμα στο ίδιο σπίτι.
«Υγεία έχω εδώ και είκοσι τέσσερα χρόνια μάνα αλλά όλα πάνε
στραβά» απαντούσε ο Γιάννης. Τι έφταιξε;
Μία εύκολη απάντηση πρόσφερε το γεγονός ότι ήταν εκ γενετής
ορφανός από πατέρα. Από τότε που θυμόνταν τον εαυτό του η
μητέρα δούλευε εδώ και εκεί για να τα βγάζουν πέρα. Όταν έφτασε ο
χρόνος να πάει σχολείο τα άλλα παιδάκια είχαν ήδη ξεκινήσει το
μαραθώνιο της ζωής ενώ αυτός έψαχνε ακόμα την αφετηρία
εκκίνησης. Ο κακοταϊσμένος κοντός σύντομα έγινε το αντικείμενο
εκφοβισμού των συμμαθητών του. Με αυτή την έννοια η αδυναμία
να τελειώσει το λύκειο και η εγκατάλειψη του σχολείου εκλήφθηκε
από τον ίδιο περισσότερο σαν λύτρωση παρά σαν αποτυχία. Ιδίως
αφού είχε προηγηθεί το θλιβερό γεγονός με τους νταήδες της τάξης
να δένουν στο δέντρο της αυλής τον πιο αδύναμο κρίκο. Ο Γιάννης
δεν αντέδρασε, δεν μίλησε, δεν έκλαψε, μόνη άμυνα να κλείσει τα
μάτια του αφού δεν μπορούσε να κλείσει τα αυτιά. Στο σκοτάδι που
του προσέφεραν τα βλέφαρα ονειροπολούσε τον πατέρα που δεν
γνώρισε ποτέ, να τον λυτρώνει από τα δεσμά όπως ο Ηρακλής τον
Προμηθέα. Τελικά τον έλυσε ο διευθυντής του σχολείου που αφού
μάλωσε τους άτακτους μαθητές κήρυξε το συμβάν λήξαν. Ούτε ένα
λόγος παρηγοριάς προς το Γιάννη, ούτε μία τυπική ερώτηση
υποτιθέμενου ενδιαφέροντος για την υγεία του. Πάλι καλά που δεν
τον επίπληξε και από πάνω επειδή έφθειρε το φλοιό του δέντρου.
Η λιγότερη άσχημη περίοδος της ζωής του ήταν αναμφισβήτητα η
χειρότερη για πολλούς άλλους άντρες, η στρατιωτική θητεία. Αυτή η