Το παρόν αποτελεί συνέχεια και προέκταση του βιβλίου μας Δογματική ανθρωπολογία, Ο Χριστός σήμερα, Μια μελέτη για τη μοναξιά, την εγκατάλειψη και τις Δογματικές Γλώσσες . Συνέχεια γιατί περιλαμβάνει κείμενα τα οποία δεν μπόρεσαν, λόγω έκτασης, να περιληφθούν σε κείνον τον τόμο (εξ ου και ο υπότιτλος Κείμενα Δογματικής Ανθρωπολογίας), προέκταση γιατί περιλαμβάνει έναν προβληματισμό γύρω από το (Πώς) να κηρύττουμε το ευαγγέλιο (εξ ου και ο τίτλος). Είναι προφανές ότι ο τίτλος, παραφράζοντας τον τίτλο του έργου του Althusser Να διαβάζουμε το Κεφάλαιο, αποτελεί προτροπή και διερώτηση συνάμα: να κηρύττουμε το ευαγγέλιο• πώς όμως; Η απάντηση δεν καταγράφεται με τρόπο οριστικό, καθώς αποτελεί ένα προσωπικό work in progress. Επισημαίνεται ωστόσο το πρόβλημα. Ποιο είναι το ευαγγέλιο; Μήπως είναι κάποιο βιβλίο (η Καινή Διαθήκη) ή κάποια (τέσσερα) από τα βιβλία της Καινής Διαθήκης; Και πώς θα το κηρύξουμε με τρόπο που να ταιριάζει στην Ελλάδα του 21ου αιώνα όταν στην χώρα μας το ευαγγέλιο κηρύττεται μόνον σε κάποιους (και από κάποιους) προτεσταντικούς θύλακες;